Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, światłość ze światłości. Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas, ludzi, i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy, i stał się również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i zmartwychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia wstąpił do nieba; siedzi po prawicy powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych: a królestwu Jego nie będzie w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski jeden chrzest na odpuszczenie oczekuję wskrzeszenia życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen. Credo nicejsko-konstantynopolitańskie (Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary lub Symbol konstantynopolitański (łac.) Symbolum Constantinopolitanum), czyli wyznanie wiary, które w każdą niedzielę i święta wyższej rangi recytujemy wspólnie w kościele. Jest ono w porównaniu z Składem Apostolskim rozszerzoną treściowo formułą wiary. Omawia bardziej szczegółowo pewne treści, których interpretacja może sprawiać szczególne trudności. Chodzi głównie o obszerniejsze wyjaśnienie tego, kim jest Jezus Chrystus, jaka jest Jego relacja do Boga Ojca oraz jak rozumieć Osobę Ducha Świętego. To wyznanie wiary nazywa się nicejsko-konstantynopolitańskim, gdyż jest ono efektem obrad dwóch pierwszych soborów powszechnych, które odbyły się w Nicei koło Konstantynopola (325 r.) oraz w samym Konstantynopolu (381 r.). Warto dodać, że to wyznanie wiary jest jedynym symbolem przyjmowanym zarówno przez prawosławnych, jak i katolików oraz protestantów. Skład Apostolski zawiera „wierne streszczenie wiary Apostołów. Jest to starożytny symbol chrzcielny Kościoła rzymskiego. Jego wielki autorytet wynika z faktu, że »jest on symbolem, którego strzeże Kościół rzymski, gdzie miał siedzibę Piotr, pierwszy z Apostołów, i dokąd przyniósł wyrażenie wspólnej wiary«” (KKK 194). Skład Apostolski stanowi „najstarszy katechizm rzymski” (KKK 196). Mszalne wyznanie wiary, zwane Symbolem nicejsko-konstantynopolitańskim lub Credo, powstało z potrzeby pełniejszego wyjaśnienia tych prawd wiary, których zrozumienie powodowało najwięcej trudności.Cerkiew Stawropoleos w Bukareszcie w Rumunii. Nicejskie wyznanie wiary – symbol ogłoszony w czasie pierwszego soboru powszechnego w Nicei ( 325 r.), w którym jako reakcję na tezy arianizmu, umieszczono wyznanie wiary w to, że Jezus Chrystus w swej naturze boskiej jest współistotny ( gr. ομοούσιος, łac. consubstantialiter) Ojcu.
Jeden z najważniejszych problemów współczesnego Kościoła to strach przed przekazywaniem wiary - nie umiemy tego robić, boimy się. Dlatego tak ważne jest dzieło nowej ewangelizacji, do którego wzywa papież Benedykt XVI podczas Roku Wiary. 11 października rozpocznie się w całym Kościele katolickim Rok Wiary. Zakończy się 24 listopada 2013 r., w uroczystość Chrystusa Króla. List apostolski Benedykta XVI ogłaszający go w Kościele nosi tytuł „Porta fidei”, czyli „Podwoje wiary”. Jak wyjaśnia sam Ojciec Święty, od początku pontyfikatu zależało mu na tym, aby Kościół odnalazł na nowo drogi wiary i rozniecił w sobie „radość i odnowiony entuzjazm spotkania z Chrystusem”. Rok Wiary zostanie zainaugurowany w 50 rocznicę otwarcia obrad Soboru Watykańskiego II. Benedykt XVI pisze w swym liście, iż ta zbieżność „może być dobrą okazją, aby zrozumieć teksty pozostawione przez ojców soborowych, które zdaniem błogosławionego Jana Pawła II nie tracą wartości ani blasku”. Symbolika Wymownym jest logo Roku Wiary, gdzie w kwadrat wpisana została łódź, jej masztem jest krzyż, zaś na żaglu umieszczono chrystogram IHS - okrąg w kształcie hostii, który nawiązuje do Eucharystii. To przypomnienie kilku wymiarów. Po pierwsze, że nasza wiara nie jest sprawą tylko i wyłącznie prywatną, bo przecież jesteśmy wspólnotą Kościoła i gromadzimy się wokół krzyża Chrystusa. Źródłem naszej wiary staje się Eucharystia - to liturgia jednoczy nas z Bogiem, ale i z drugim człowiekiem. Z tej wiary rodzi się komunia. Obrazek ilustrujący Rok Wiary przedstawia Chrystusa Pantokratora z bazyliki w Cefalu, a na jego odwrocie znajduje się mszalne wyznanie wiary: „Wierzę w jednego Boga…”. Życzeniem papieża Benedykta XVI jest, aby w Roku Wiary Credo stało się codzienną modlitwą. Komu ufać? W życiu codziennym ciągle komuś wierzymy. Bez wiary i zawierzenia nie można żyć w społeczeństwie. Dzięki wierze poznajemy też Boga i tajemnice, jakie nam objawił. Dzięki wierze można poznać to, czego nie widzą nasze oczy. Bo wiara jest pewną formą poznania, umożliwiającą uchwycenie rzeczywistości, którą zna tylko Bóg, np. ostateczny cel ludzkiego życia. Autentycznej i głębokiej wiary nie można stawiać na równi z wierzeniami występującymi w religiach niechrześcijańskich. Te wierzenia bowiem - choć mogą być wyrazem dobrej woli - są wysiłkiem ludzi zmierzających do odkrycia prawdy absolutnej. Prawdziwa wiara jest owocem nie tylko działania ludzkiego, ale także Bożego. Jest przyjęciem osobowego Boga, zaufaniem Mu, zawierzeniem, uznaniem Go za jedynego Pana w swoim życiu. Wyjść z zamknięcia Przez najbliższy rok jesteśmy zaproszeni, by wiara była nie tylko w naszym sercu, ale także byśmy dzielili się nią z innymi. Wiara to osobowe przylgnięcie do Chrystusa, który do końca nas umiłował. Z niej rodzą się konkretne czyny. Jednak potrzebuje ona ciągłej formacji - w ciągu naszego życia może się pogłębiać lub osłabiać. Dlatego musimy nie tylko przyjąć istnienie Boga, ale też odkryć, że jest On obecny w naszym życiu. W pełni wierzy Bogu ten, kto we wszystkich wydarzeniach swojego życia zauważa i słyszy głos Boga jako kochającego Ojca, wezwanie do pełnienia Jego woli. Pierwszym wzorem takiej wiary jest Abraham, zaś w Nowym Testamencie - Maryja. To ona pokazała nam, że wierzyć, to znaczy przyjąć Chrystusa, Jego słowo i rodzić to samo. Jednak, by - wzorem Maryi - dzielić się Ewangelią z innymi, nasza wiara domaga się ciągłego pogłębiania: przez słuchanie słowa Bożego, celebrowanie liturgii i życie we wspólnocie Kościoła. JAG Echo Katolickie 40/2012 Czas nowej ewangelizacji PYTAMY ks. dr. Mateusza Czubaka, diecezjalnego koordynatora ds. nowej ewangelizacji Dlaczego Rok Wiary? To bardzo szerokie pojęcie. Przede wszystkim dlatego, żeby sami wierzący ponownie odkryli moc wiary w Chrystusa i radość dzielenia się wiarą z innymi. To wydaje się być najważniejszym przesłaniem. Czy ciągła walka, jaka ostatnio jest prowadzona z Kościołem katolickim, laicyzacja, miały wpływ na wybór Benedykta XVI? Tak, choć to nie jest najważniejszy motyw. Dziś wielu ludzi ochrzczonych nie rozumie treści wiary. Dlatego potrzeba na nowo głosić im Ewangelię i wychowywać do dojrzałej wiary. Rok Wiary - podobnie zresztą jak nowa ewangelizacja - nie jest skierowany do ludzi nieochrzczonych, ale do tych, którzy przyjęli chrzest, jednak nie żyją mocą chrztu i zapomnieli, co z niego wynika. Oczywiście nie oznacza to, że będziemy zamykać oczy na ataki i działania niszczące naszą wiarę. Mamy ich dzisiaj bardzo wiele: ukryty ateizm, laicyzacja, kultura, w której nie ma miejsca dla Boga i Jego przykazań. Nie brakuje też osób poranionych duchowo przez okultyzm, magię, sekty satanistyczne, a nawet medycynę niekonwencjonalną. Ludzie dziś chętnie sięgają po horoskopy, radzą się wróżek, szukają rozwiązania swoich problemów w religiach Wschodu, bo nie mają żywej wiary. Człowiek w ten sposób sam dla siebie staje się bogiem. Jak diecezja siedlecka przygotowuje się do przeżywania Roku Wiary? Rok Wiary będziemy przeżywać w łączności z Ojcem Świętym. Uroczyste otwarcie Roku Wiary w naszej diecezji odbędzie się w czwartek, 11 października, podczas Eucharystii w katedrze siedleckiej o Tej Mszy św. będzie przewodniczył biskup siedlecki. Zaproszeni są na nią wszyscy księża, osoby konsekrowane, a także delegacje wiernych świeckich. Inauguracja Roku Wiary w Siedlcach będzie połączona z ewangelizacją miasta, a także z I Diecezjalnym Kongresem Nowej Ewangelizacji. Po Mszy św. biskup roześle blisko 200 ewangelizatorów, którzy następnego dnia w mieście będą dzielić się swoją wiarą z przechodniami. W piątek, 12 października, w trzech miejscach Siedlec: przy dworcu PKP, dworcu PKS i na placu Sikorskiego, ewangelizację będą prowadzili kapłani oraz świeccy. Trzeci dzień kongresu ma mieć wymiar formacyjny. Najpierw będziemy chcieli się wzajemnie ubogacić świadectwami tych, którzy podjęli się ewangelizacji Siedlec. Następnie wysłuchamy wykładu ks. dr. Roberta Skrzypczaka na temat „Idea i sens nowej ewangelizacji” oraz katechezy biskupa siedleckiego. Na koniec zostaną zaprezentowane wspólnoty ewangelizacyjne naszej diecezji oraz ich inicjatywy związane z ewangelizacją. Jestem głęboko przekonany, że podczas kongresu będziemy mogli doświadczyć: mocy Ducha Świętego, który jest głównym sprawcą ewangelizacji; jedności urzędu i charyzmatu - wyjdziemy na ulicę z Ewangelią w sercu i na ustach razem: księża i świeccy - w jedności z naszym biskupem i posłani przez niego; jedności z Kościołem powszechnym i Ojcem Świętym oraz z Kościołem w Polsce przez to, że rozpoczynamy nasz kongres w dniu otwarcia Roku Wiary. Założymy też na siebie specjalnie przygotowane kamizelki z logo Roku Wiary i hasłem kongresu. Ponadto kongres wpisuje się w obchody Dnia Papieskiego przeżywanego w naszej ojczyźnie w tym roku 14 października. Motywem naszego działania nie jest żaden interes czy chęć zwrócenia na siebie uwagi. Przyświecają nam słowa z Dziejów Apostolskich, które wybraliśmy na hasło I Diecezjalnego Kongresu Nowej Ewangelizacji: „My nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli” (Dz 4,20). Pragniemy uczynić wszystko, aby Jezus Chrystus był poznany, pokochany i wywyższony w sercach ochrzczonych, którzy zapomnieli, co znaczy żyć mocą wiary w Niego. To nie wszystkie inicjatywy, jakie zaplanowano w diecezji na Rok Wiary? Kolejnym ważnym wydarzeniem, które wpisuje się w Rok Wiary, jest kontynuacja programu „Chrzest w życiu i misji Kościoła”. Chcemy, by diecezjanie jeszcze bardziej zaangażowali się w ten program, pogłębiając swoją wiarę w perspektywie słuchanego i przeżywanego we wspólnocie słowa Bożego. Kolejną inicjatywą jest synod diecezjalny i inauguracja jego prac w parafiach. Synodalna Eucharystia oraz spotkania parafialnych i ponadparafialnych zespołów synodalnych, które będą odbywać się po celebracji słowa, pozwolą wspólnie przeżywać wiarę i dzielić się nią z innymi. Ponieważ nasza wiara wymaga ciągłej formacji, obok Diecezjalnej Szkoły Liturgicznej biskup siedlecki postanowił powołać do istnienia Diecezjalną Szkołę Animatora, która rozpocznie swoją działalność w połowie października. Pozwoli ona na przygotowanie ludzi, którzy będą świadkami wiary i wsparciem w formacji do niej, pomogą w parafiach prowadzić katechezę dorosłych. Szkoła pozwoli na formację duchową, kształtowanie postaw zgodnych z wymaganiami Ewangelii, prowadzącą do wychowania prawdziwych świadków Chrystusa, gotowych dzielić się swoją wiarą z innymi. NOT. JAG Echo Katolickie 40/2012 opr. aś/aś Copyright © by Echo Katolickie
Wierzę w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. WIERZĘ W BOGA MSZALNE Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, światłość ze światłości. Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas, ludzi, i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy, i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych: a królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen. Wierzę w Boga Mszalne jest dostępne także w wersji audio: Wyjaśnienie każdego sformułowania powyższej modlitwy znajduje się w Katechizmie Kościoła Katolickiego, który dostępny jest zarówno w wersji papierowej, jak i elektronicznej. Wyjaśnienie Credo Mszalnego Zachęcamy także do zapoznania się z innymi artykułami dostępnymi na naszej witrynie internetowej – (Deutsche Version folgt unter jedem Absatz). Nie wiem jak wy, ale ja niestety czasem w czasie Mszy modlę się automatycznie. Dlatego gdy pierwszy raz mówiłam wyznanie wiary po niemiecku – mniej automatycznie, bo jednak czytałam w obcym języku z książeczki do nabożeństwa – zaskoczyło mnie, że to już, raz dwa i koniec.
Credo mszalne (Symbol konstantynopolitański) – katolickie wyznanie wiary w Trójcę Świętą. Modlitwa ta jest odmawiana lub śpiewana w czasie liturgii Mszy Świętej. Tekst modlitwy „Wyznanie wiary” Modlitwa „Wyznanie wiary” po polsku Wierzę w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba, siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę, który mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, Święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen. Modlitwa „Wyznanie wiary” po łacinie Credo in unum Deum, Patrem omnipotentem, Factorem caeli et terrae, visibilium omnium et invisibilium. Et in unum Dominum Iesum Christum, Filium Dei unigenitum, et ex Patre natum ante omnia saecula. Deum de Deo, Lumen de Lumine, Deum verum de Deo vero. Genitum non factum, consubstantialem Patri, per quem omnia facta sunt. Qui propter nos homines et propter nostram salutem descendit de caelis. Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine et homo factus est. Crucifixus etiam pro nobis sub Pontio Pilato, passus et sepultus est. Et resurrexit tertia die, secundum Scripturas. Et ascendit in caelum, sedet ad dexteram Patris. Et iterum venturus est cum gloria, iudicare vivos et mortuos, cuius regni non erit finis. Et in Spiritum Sanctum, Dominum et vivificantem, qui ex Patre Filioque procedit. Qui cum Patre et Filio simul adoratur et conglorificatur, qui locutus est per prophetas. Et unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam. Confiteor unum baptisma in remissionem peccatorum. Et expecto resurrectionem mortuorum. Et vitam venturi saeculi. Amen.
. 136 446 461 4 29 70 109 434wierzę w jednego boga mszalne
